Gospod me seja celo vreme
I svud sam nova reč i znamen –
U belom hlebu prvo seme,
U tvrđavama prvi kamen.
I prvi poljub zaljubljenih,
I nož u ruci haramije,
I molitva iz srca smernih,
I san na pesku gladne zmije.
Gospod me seja pregrštima
Poljem što večna sunca plave,
Da budem njegov znak međ svima,
Njegova zlatna truba slave.
I brodolom u osvit vedar,
I očajnikov krik za snagom;
I na Libanu sjajni kedar,
I strašna vojska pred Kartagom.
Gospod me seja celom šakom
U času svetlu i golemu,
Da budem jutro danu svakom,
I njegov glas i ključ u svemu.
Na pustom putu atom praha,
U nebu sunčev krug i slika,
Žižak u domu siromaha,
Suza u oku mučenika.
Zbirka: Pesme sunca, ciklus: Lirika 1943