srpska poezija
Jedne se noći beše srela,
na jednoj zračnoj stazi,
duša u nebo što se pela,
i angel što na svet slazi.
Angel ispriča priču sjajnu
šta su nebeski vrti,
a duša cele zemlje tajnu:
magiju ljubavi i smrti.
I osmehnu se angel potom
na carstvo večnih zraka;
Duša zaplaka za lepotom
igre svetlosti i mraka.
Zbirka: Pesme sunca, ciklus: Jutarnje pesme
Pošlje mnogo leta ovdje opet stojim; Lepenica teče isto kao prije, Nad njom stara vrba još jednako bdije I Visoko šumi vrhovima … [više] about Pošlje mnogo ljeta
Jedan krevet, astal, knjige u ormaru, U kutu bačene novine bez broja, I lik majke moje visi o duvaru uz ikonu, - eto, to je … [više] about Moja soba
Gore nam plaču... Jauci su česti... Ustaj i crnu odeždu obuci; Svijetli putir ponesi u ruci i krepkom vjerom moj narod … [više] about Muzi
Ko zatvara vaše oči nebrojene, Srca, srca, srca? I kuda se raspe, Kad se svako od vas zatvori i zaspe, Vas svet od sveg veći i … [više] about Naša srca
I Okovan lancem, na steni hladnoj, Gde gnevni htede Bog - Đenije Srpstva brojaše dane U bolu jada svog. Svakoga jutra, … [više] about Glas gusala
Poezija.info je portal na kojem možete pronaći kompletne pesme srpskih klasičnih pesnika. Predstavljamo vam poeziju već objavljivanih, … [više] about O nama
Ostavite odgovor