Zarobljen Prometej srpski trajaše sumorne dane
Prikovan za hladnu stenu. Al’ strašni kucnu čas:
Iz mračnih dolina srpskih sa struna gusala jasnih
Zazvoni silan glas.
I priliv titanske snage napregnu njegove ruke
Kô žile nemejskog lafa, jer gusle slobodu zvuče!
I Titan razmahnu pleća i tvrdi, ognjeni čelik
Sa strašnom grmljavom puče
A duh se pod nebo diže… Tama je vladala jošte
A mesec sipaše svetlost sa čela božanski bledog;
I Titan, dohvativ mesec, kô nagradu ga baci
Ispred guslara sedog.
Objavljeno: Februar, 1892.
Ostavite odgovor