Zaborav je mirno umiranje srca,
Bezdušno i bolno odricanje ćutke;
Prezrivi dah smrti u duši što grca;
Zaborav to znači mreti na trenutke.
Ko zna suze stvâri koje ostaviše?
Dvostruku smrt groblja gde suza ne kapi?
Bol imenâ koja ne pominju više?
Krik zaboravljenih ljubavi što vapi?
I strašno ćutanje natpisa sa stene,
Što posta nečitljiv? I prokletstvo nemo
Reči, što sad čame, neprotumačene?
Tugu trave putem kud sad ne idemo?
Ko zna plač idola pod zemljom? Ko znade
Kletvu molitava zamuklih? I rane
Nepamćene sreće i prestale nade?
I gorčinu jedne suze ubrisane?
Zbirka: Pesme ljubavi i smrti
Ostavite odgovor